we hebben de nacht nodig
om de sterren te zien
iets nodig om te zien wat er is
niet eens de zon voor de kleur van alles maar
zuiver inktzwart duister
een schoot voor het licht van haar hemellichaam
iedereen die ooit leefde
heeft minstens één keer naar de maan gekeken
we huilden van blijdschap
en we lachten van verdriet
we hebben het maanlicht nodig
een schoot voor wat er overblijft in het donker
de wetten van de fysica vallen
minder is meer
de zon schijnt altijd
alleen soms gedempt door dekens en dan nog
de zee gaat niet onder
we hebben niet minder, we hebben niet meer licht nodig
in het donker zien we dieper
elk lichaam heeft een eigen hartritme
een eigen soort licht
alles is er
past in geen parameter en toch
we hebben niets anders nodig dan wat er is
we hebben alleen nodig wat er is
alles wat we nodig hebben, is er
we moeten niets maken
we hebben niets nodig
alleen een schoot voor ons eigen licht
en een tweede schoot
voor wat er overblijft
we hebben de nacht
om de sterren te zien
en we hebben iets
dat het zwart tussen de sterren verlicht
*©voor de mooie tekening ‘Contrapunch’, bedank ik Maza.
♪we’re a part of something special
*’Wat er is’ werd geschreven na een belofte … Een belofte aan Verhalenverteller Petra Beeckx. Deze straffe madamme kreeg me zover dat ik: – haar mijn notaboekje meegaf voor een week – dat ik openlijk enkele geheimen opbiechte (wanna know?) én – dat ik daarbovenop nog een gedicht schreef voor haar nieuwe podcast ~soon to come op de wondermooie blog labeeckxblog.wordpress.
*(geentoeval)sterren gevonden enkele seconden na het opnemen van ‘Wat er is’ met Petra voor ‘De Kladversie‘ – in een klein zaaltje helemaal op het bovenste verdiep van deBuren.
